Wizyty u weterynarza
Gdy zdecydujemy się wziąć małego szczeniaczka, na pewno musimy udać się z nim do weterynarza. To, jak wiele razy wybierzemy się z naszym nowym pupilem do gabinetu weterynaryjnego ma nie tylko wpływ na to, jak będzie się rozwijał, ale jest także bardzo istotne dla zdrowia dorosłego psa. Okazuje się, że wiele psich chorób można wyeliminować zabezpieczając psa już w wieku szczenięcym poprzez szczepienia. Co prawda częste wizyty w gabinetach weterynaryjnych należą do dość dużego wydatku, jednak z pewnością warto zainwestować w naszego pieska, gdyż odbije się to pozytywnie na jego zdrowiu w przyszłości. Konieczne jest nie tylko nawet kilkakrotne odrobaczanie małego pieska, ale także różnego rodzaju szczepienia.
Pies w hotelu
Zabieranie psa razem z nami na wakacje nie zawsze jest wskazane. Psy nie mają bowiem wstępu w wiele miejsc, w które udaje się statystyczny turysta. Warto wziąć to pod uwagę planując wakacyjny wypad. Co zrobić z naszym pupilem, gdy musimy go zostawić w domu czy mieszkaniu? Ostatnio bardzo modne i komfortowe dla właścicieli psów stało się oddawanie psa do specjalnego hotelu dla zwierząt. W takim miejscu pies ma zapewnioną idealną opiekę. Jest to jednak dość drogie rozwiązanie i trzeba przyznać, że większość właścicieli nadal sceptycznie podchodzi do takiej możliwości. Najlepszym wyjściem z sytuacji zazwyczaj okazuje się oddanie pod opiekę psa znajomej osobie.
Musisz wiedzieć - objawy wścieklizny
Wirus wścieklizny atakuje komórki układu nerwowego, ze szczególnym tropizmem do komórek istoty szarej mózgu.
Przebieg choroby u wszystkich gatunków zwierząt jest w zasadzie podobny. Możemy wyróżnić dwie postacie wścieklizny:
postać gwałtowną,
postać cichą ? porażenną.
U ludzi w początkowym, inkubacyjnym okresie (około 2-miesięcznym od chwili zakażenia) występują objawy ogólne. Dominują tu uczucia mrowienia wokół miejsca pokąsania, a także gorączka, ból potylicy, zmęczenie oraz rzadziej halucynacje i torsje. Zwierzęta często w tym okresie zmieniają swoje zwyczaje, głównie tryb życia z dziennego na nocny i odwrotnie, a także przestają być wrażliwe na bodźce bólowe. Po kilku dniach u ludzi i zwierząt występuje nadmierne pobudzenie lub, skrajnie, porażenie (tzw. cicha wścieklizna). U chorego stwierdzić można mimowolne skurcze mięśni (konwulsje), ślinotok, światłowstręt oraz wodowstręt. Śmierć następuje w około tydzień od wystąpienia objawów.
W przypadku diagnozowania człowieka wystawionego na ryzyko zakażenia w krótkim odstępie czasu większe znaczenie od potwierdzenia choroby ma ocena prawdopodobieństwa jej wystąpienia. W tym celu stosuje się głównie wywiad epidemiologiczny. Jednocześnie rozpoczyna się, jeżeli zwierzę zostało złapane, trwającą 15 dni przyżyciową obserwację weterynaryjną (zwierzęta domowe) lub pośmiertne badanie mózgu zwierzęcia (zwierzęta dzikie i agresywne zwierzęta domowe). Przyżyciowa diagnostyka człowieka jest możliwa (z wykorzystaniem m.in. metody PCR), lecz dość często pojawiają się w badaniu wyniki fałszywie ujemne.
Wirus w ślinie zwierząt jest jednym z objawów ostatniego stadium wścieklizny. W przypadku psów żaden spośród tych, u których pojawił się wirus w ślinie, nie będzie żył dłużej niż 10?12 dni. Dlatego jeżeli pies przeżyje obserwację, można wnioskować, że w momencie pogryzienia wirus nie znajdował się w ślinie, więc pies nie mógł zakazić człowieka.
Pośmiertne rozpoznanie przeprowadza się, używając testów serologicznych i próby biologicznej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna